GEMUNDA

GEMUNDA

opp. Imp. Franconiae, ad Moenum, ubi Salam recipit, sub Ep. Herbipol. 4. leuc. ab Herbipoli in Bor. 5. a Schwinfurto: Praeter opp. Austriae Inf. ad lacum Traunzee, in confin. dit. Salisburgenis,s versus montes. Parvum quidem, sed elegans, dictum est quibusdam, quasi Gaudia mundi, ob ludos equestres, aliasque festivitates, ibi olim a Sueviae proceribus celebrari solitas; vel potius a rivulis ibi cum fluv. Remps, unde Raempsia vallis, in qua sedet, sese miscentibus. Germ. Schwabische Gemund. Innotuit primum A. C. 1110. cum muro circumdari coepit, a Friderico monoculo, Sueviae Duce: crevit sub Friderico Barbarossa, a quo etiam ius civitatis et privilegia nactum est: Municipium olim fuit, et praetorium Sueviae Ducum, quorum familiâ exstinctâ, in ditionem imperii venit. Regimen urbis cum penes nobiles olim fuisset, per horum ambitionem dissensionibus obortis, populus ad clavum pervenit, A. C. 1284. Insignia civitatis monocerotem ostendunt in campo albo, Limnaeus. Hîc magna et lucrosa salis negotiatio in campo praestans et acre ex vicinis montibus effoditur, et Gemundam allatum, vasculisque impositum, per Dranum fluv. in Danubinm transportatur. Baudr.